Wat zou Poeh zeggen…
Het is zomer en erg warm. Ik kom aan en daar lig je, helemaal verzorgd en zo mooi. Zo’n ontzettend knappe meid. De advertentie in de krant, naast de jouwe, beschreef ‘veel te vroeg’ en ‘veel te jong’. Het ging over een Opa van in de 80. Jouw advertentie straalde de krant uit met de tekst “Ik heb een goed leven gehad”. Zo zie je maar, alles is relatief.
Je man vertelde mij dat jullie 3 weken geleden getrouwd waren. De tranen sprongen in mijn ogen, hoe kon het ook anders. Na de thee gingen we kijken en voelen wat nodig was. In jouw bed lag Poeh, de knuffel. Alle lentes had Poeh in jouw leven meegemaakt. Nu werd hij met al zijn wijsheden de inspiratie voor positiviteit. Want zo benaderde jij de wereld. Om iedereen gelegenheid te geven om hun herinnering aan jou te delen, hebben we een mini-festival opgezet. Buiten op die zwoele zomeravond stond alles waar jij zo van hield. Dat hippe koffietje, het bolletje schepijs op een hoorntje vlakbij jouw hippe autootje. Een button voor iedereen en gekleurde pennen waarmee iedereen een mooie herinnering kon opschrijven.
Poehs uitspraken hingen op vlaggetjes in lange rijen totdat ze bij jou uitkwamen. Waar een groot hart van rozenblaadjes stond. Mensen hadden ieder een jampotje met een kaarsje meegenomen. Zo’n klein symbool, zo hartverwarmend om ze samen te zien glinsteren bij jouw kist op het gras. Het was zo zacht, zo lief en zo’n positieve sfeer daar. Het werd helemaal jouw plek.
1 reactie. Reactie plaatsen
Dank je wel lieve Suzanne, ik lees af en toe jouw column terug over mijn dochter en denk terug hoe alles met zoveel liefde is geregeld. We zullen het nooit vergeten.