Het is maandagochtend rond de klok van 9, wanneer mijn uitvaarttelefoon overgaat. Het is een man van mijn leeftijd. Zijn moeder is net overleden. Hij heeft met zijn broers en zus overlegd: zij wilden graag Pure Uitvaart inschakelen en mij de uitvaart laten begeleiden. Ik ken het gezin deels. En zoals bijna altijd, leer ik de anderen deze week vast ook kennen.
Ik weet dat een van de broers goed kan timmeren. Daarom stel ik en passant voor de kist zelf te gaan maken. Het idee valt in goede aarde, waarop ik mijn kistenboek laat zien. Dit, om een idee te krijgen van de mogelijkheden. Samen gaan de broers timmeren. Er mocht getimmerd worden in de loods van een goede vriend. De jongste zoon zorgt voor een mooi touw om de kist handvatten te geven. Ruim een dag waren de mannen er zoet mee.
In eerste instantie zou de dochter de stof voor de bekleding bij Jan Sikkens uitzoeken. Totdat we het idee kregen de kist met een mooi gevoerd sprei te verzachten. Dit paste namelijk goed bij haar. Door alle inspanningen en de samenwerking van haar kinderen, weet ik zeker dat moeder met een glimlach heeft toegekeken. Hoe hout kan verbinden.