Die prachtige Magnolia

Hier gaan we dan. In een rollercoaster die het leven heet. Daar waar de magnolia’s groeien. Ik houd van magnolia’s. Eén variant heet zelfs ‘Susan’. Grappig toch, het is een iets donkerder, paarse variant. De magnolia staat voor de lente en bloeit maar heel even. Wel heeft deze de absolute ‘wow’-factor, als je het mij vraagt. Vandaag past de magnolia goed bij de eenvoud van de stoere kist. Een kist met handvatten van touw met een bloemenband erop. In een mooi passende jute versie. De band wordt tijdens de condoleance al behoorlijk gevuld. Prachtig, van lentebloesem takjes, tulpen, narcissen tot anemonen: een bloemenweelde!

De stoere, krachtige magnolia tak, samen met handgeschreven katoenen linten, maken het af. Geen opsmuk, maar pure eenvoud: krachtig en liefdevol. Op de achtergrond horen we vogelgeluiden uit de boxen. Hij was dol op vogeltjes.

De schoondochter heeft prachtige kandelaars gegoten voor de kleinkinderen. Met daarop, klein afgebeeld, een vogeltje dat is ingeschilderd met goud. Later die middag lopen we met de loopkoets op de natuurbegraafplaats. Het bos zingt en de vogeltjes laten hun stem horen. We komen bij het graf aan, welke door hemzelf is uitgekozen. We plukken de bloemen uit de band en geven hem op die manier een kleurrijke bloemendeken. Wij zijn er stil van en de vogeltjes.., die fluiten.